- tekellüm
- (A.)[ ﻢﻠﮑﺕ ]konuşma.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
tekellüm — is., esk., Ar. tekellum Söyleme, konuşma … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEKELLÜM — (C.: Tekellümât) Konuşmak. Söylemek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEKELLÜM-İ SÂMİT — Sessiz konuşma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tacik — yabancı; asiya i vustada farsi tekellüm edenlere tacik, ve türki tekellüm edenlere tat tâbir edenler … Çağatay Osmanlı Sözlük
camlanmak — istikrah ile söylemek, zor ile tekellüm etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
diman — demek, beyan, ifade, tekellüm etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
sözlemek — söylemek, tekellüm etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
DÂBBET-ÜL ARZ — Hadis i şerifle âhir zamanda olacağı haber verilen ve âhir zaman alâmetlerinden olan bir nevi mahluk. (Cenâb ı Hakk a itâat etmeyenleri içlerinden kemireceği ve yiyeceği bildirilen dehşetli bir mahluk tâifesi.)(Kur ânda, gayet mücmel bir işaret… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LAF — f. Konuşma, tekellüm. * Söz, lâkırdı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük